W lutym 2014 roku w Polsce stwierdzono ognisko choroby ASF – afrykańskiego pomoru świń. Jest to nieuleczalna, wysoce zaraźliwa, wirusowa choroba świń domowych oraz dzików. ASF jest przyczyną bardzo poważnych strat ekonomicznych ponoszonych przez hodowców i producentów świń. Wskaźnik zachorowalności i śmiertelności sięga do 100% zwierząt. W związku z zakazem leczenia zwierząt chorych oraz brakiem szczepionek choroba zwalczana jest poprzez wybijanie stad zakażonych i ze strefy zapowietrzonej.

Do zakażenia najczęściej dochodzi drogą pokarmową. Zakażenie może nastąpić także przez drogi oddechowe, uszkodzoną skórę, przez odbyt lub zakażone nasienie.

Objawy kliniczne:

–   najczęściej pojawiają się dopiero 6-10 dni po zakażeniu

– najbardziej dramatyczne objawy towarzyszą ostremu przebiegowi choroby. Pierwszym i jedynym objawem jest wtedy wzrost temperatury ciała do 41 – 42^oC

– gorączkujące świnie mają na ogół zachowany apetyt, poruszają się normalnie i tylko niektóre wykazują objawy podniecenia lub dużo leżą

– po 3-4 dniach pojawiają się inne objawy. Najczęściej są to: sinica skóry uszu, brzucha i boków ciała, drobne, liczne wybroczyny w skórze, duszność, pienisty i czasem krwisty wypływ z nosa, zapalenie spojówek i wypływ z oczu, biegunka, często z domieszką krwi, wymioty.  Objawy te szybko się nasilają i powodują śmierć zwierząt.

– maciory prośne z reguły ronią. Błony płodowe i skóra płodów wykazują często wybroczyny i wylewy krwawe.

– u niektórych świń zakażonych sztucznie obserwowano objawy nerwowe

Za ochronę stada przed ASFV odpowiada właściciel gospodarstwa. Aby nie dopuścić do wejścia wirusa do stada świń hodowca powinien:

– bardzo solidnie zabezpieczyć chlewnię poprzez odpowiednie jej ogrodzenie, uniemożlwiające kontakt świń z dzikami,

– nie wpuszczać na teren gospodarstwa pojazdów oraz postronnych osób,

– pilnować zmiany obuwia i odzieży przez osoby, które muszą wejść do chlewni,

– nie wykorzystywać zanieczyszczonej słomy jako ściółki,

– nie skarmiać zlewek kuchennych i odpadków poubojowych,

– nie brać udziału w polowaniach, a jeśli to robi – koniecznie pamiętać o dezynfekcji sprzętu łowieckiego,

– codziennie obserwować swoje świnie, włącznie z oceną apetytu i objawów gorączki.

Jeżeli hodowca stwierdza objawy zwiększonych zachorowań i padnięć świń, natychmiast powinien zawiadomić powiatowego lekarza weterynarii, bezpośrednio lub za pośrednictwem swojego lekarza, wójta lub burmistrza.

Właściciele świń nie powinni obawiać się zgłaszania podejrzanych przypadków, ponieważ w sytuacji stwierdzenia choroby i likwidacji stada właściciel otrzymuje pełne odszkodowanie z budżetu państwa.